een terugblik vanuit Tsjechië.

16 juli 2013

Na een voor ons, emotioneel afscheid op weg naar het onbekende.

Ons allereerste plan was in één stuk door Duitsland te rijden, via de snelwegen, maar na twee benzinestations die druk en vies waren reden we al vrij snel het binnenland in en vonden een prachtig plekje bij Königswinter. Heerlijk om te wandelen en er uit te rusten, het voelde gelijk al goed.

Om 6 uur in de ochtend werden we wakker doordat Olga uit bed viel (we stonden toch wel erg scheef). Olga, met twee blauwe plekken,heeft met de honden een wandeling gemaakt van anderhalf uur en bij terugkomst heeft ze me wakker gemaakt en zijn we vertrokken. Onderweg broodjes, fruit en snoep gekocht en een plekje gezocht om te ontbijten.

De honden doen het goed, zijn waaks en waarschuwen alle voorbijgangers dat ze op afstand moeten blijven, een goed gevoel voor de toekomst.

Op deze wijze hebben we drie dagen door Duitsland heengereden, heerlijk binnendoor, kleine weggetjes en mooie overnachtingsplaatsen.

13 juli reden wij Tsjechië binnen en ook hier hebben we weer een prachtplek gevonden langs een beek op een weiland en hebben voor het eerst onze pomp en waterfilter uit kunnen proberen, we hebben namelijk water uit de beek gepompt. Geen buikloop gekregen, dus filter werkt optimaal. De honden moeten wel heropgevoed worden, want ze waken soms wel al te enthousiast. Dus nu leren dat een bepaalde ruimte om de camper verdedigd moet worden en de rest met rust laten. Inmiddels kunnen we al aardig boodschappen doen in Tsjechië, en het omrekenen van Kroon naar Euro is ook al geen probleem meer. Olga schrijft dagelijks in haar dagboek waarin we hèt moment van de dag benoemen.

De dagen beginnen voor ons met overlevingsaktiviteiten zoals: zoeken naar water (ook al hebben we nog genoeg), boodschappen doen en bij voldoende water de was doen, en niet vergeten kleine klusjes aan de camper.

Gisteren deden we kerkhoven en benzinepompen aan, op zoek naar water, maar het zat ons niet mee. Op de kaartzag Olga dat we op een enorm stuwmeer of natuurlijk meergebied met campings afgaan. We besloten bij de eerste aan te gaan, met toevallig een Nederlandse eigenaar. Geen water, en wat een afknapper Nederlands te horen. Door maar weer. Tweede camping ligt erg ver van de bewoonde wereld. We passeren mooie sta-plekjes, maar ja, we hebben water nodig, dus verder. Ja, daar ligt een grote boerderij, ommuurd met uitkijktorens, lijkt wel een kasteel. De eigenaar (Vladimir) heet ons welkom en praat een beetje Engels en Duits. Vladimir vraagt meteen of we willen eten, en prijst zijn kok aan. We installeren ons op een plek in de schaduw en gaan op onderzoek uit. Je loopt zó de bossen in, geweldig! 's Avonds gaan we eten, we krijgen een hand van Vladimir, zijn vrouw heet toevallig ook Olga . Hij stelt voor wat we kunnen eten en laat zien wat een overnachting kost. Erg plezierig, verzorgd en niet duur. We besluiten twee nachten te blijven, zodat wevandaag de was kunnen doen.

Moment van de dag:

Roelof: dat we samen uit eten zijn geweest:

Olga: ontmoeting met een vrouw, die vriendelijk gedag zegt (uit zichzelf) en van wie ik leer dat DOBRE DEN goedendag betekent. Eerder had ik last van de stugheid van de Tsjechen. Maar hoe verder we naar het zuiden trekken worden de mensen vriendelijker.

Even terugkijkend doet ons het afscheid veel, we hebben regelmatig op een dag gesprekken over de mensen die we achter hebben gelaten. maar het reizen is toch wel heel bevrijdend.